Prof. zw. dr hab. n. med. Janusz SKALSKI
Urodził się w 1951 roku w Krakowie. Absolwent AM w Krakowie, specjalista w zakresie chirurgii dziecięcej i kardiochirurgii. Doktorat uzyskał w 1984 r., habilitację w 1996, tytuł profesora w 2001 r., od 2012 r. profesor zwyczajny. Od 1975-1990 roku pracował w Instytucie Pediatrii AM w Krakowie. W 1990 roku podjął pracę w I Klinice Kardiochirurgii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Od 1997 roku zatrudniony był na stanowisku Ordynatora Oddziału Kardiochirurgii Dziecięcej w Katedrze i Klinice Kardiochirurgii i Transplantologii w Zabrzu. W latach 2005-2007 pełnił funkcję Prodziekana ds. Naukowych Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu SUM. Od 2007 do 2022 r. pełnił funkcję Kierownika Kliniki Kardiochirurgii Dziecięcej UJ CM; w latach 2009-2012, a następnie od 2015-2022 piastował stanowisko dyrektora Instytutu Pediatrii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Po przejściu na emeryturę pełni funkcję konsultanta kardiochirurgii dziecięcej w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. W 2023 r. objął stanowisko Prezesa Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów.
Brał czynny udział w tworzeniu od podstaw kardiochirurgii dziecięcej w Instytucie Pediatrii w Krakowie (1975-1990). Od 1990 roku współtworzył zespół kardiochirurgii dziecięcej w Katowicach. W 1997 r. podjął pracę w Zabrzu, specjalizował się wówczas w leczeniu dzieci z pojedynczą komorą serca, pierwszy w Polsce zastosował mechaniczne wspomaganie krążenia w układzie ECMO u dziecka (Katowice 1996), współtworzył pierwszy w kraju program ECMO (w Zabrzu). Pracując ponownie w Krakowie po 2007 r. specjalizował się w wieloetapowym leczeniu dzieci z jednokomorowym sercem, w szczególności z zespołem niedorozwoju lewego serca. Jako pierwszy w Polsce zastosował wspomaganie krążenia u dziecka przy pomocy sztucznych komór serca (2011), wraz z zespołem uratował dziecko wychłodzone do głębokiej hipotermii z temp. wewnętrzną ciała 11,9 st. – tj. najniższą zanotowaną na świecie u pacjenta przywróconego w pełni do życia. W 2016 roku wszczepił po raz pierwszy w Polsce pompę wirową do długoterminowego wspomagania serca u dziecka.
Staże naukowe odbywał w: Bostonie – Children’s Hospital Harvard Medical School (1981–1982), Filadelfii (1988), Kilonii (1989– 1990); Utrechcie (1998), Madrycie (1998), Rzymie (1999). Publikowany dorobek naukowy obejmuje ponad 480 prac naukowych recenzowanych i rozdziałów książkowych; redaktor naukowy 12 monografii zbiorowych i podręcznika „Kardiochirurgia Dziecięca” wyróżnionego Nagrodą Ministra Zdrowia (2004), autor książki pt. „Medycyna w Polsce od czasów najdawniejszych do upadku pierwszej Rzeczpospolitej” (2016). Ponadto, w 2021 r. wydał wraz ze swoim zespołem nowy podręcznik „Kardiochirurgia Dziecięca – wybrane zagadnienia”, ponadto autor rozdziałów w 14 jeszcze innych podręcznikach.
Wyróżniany, m.in.: Nagrodą Prezydenta M. Krakowa w Dziedzinie Nauki i Techniki (1987), Medalem „Fideliter et Constanter” (2000), Nagrodą Ministra Zdrowia za podręcznik Kardiochirurgia dziecięca (2004), Złotym Krzyżem Zasługi (2007), czterokrotnie Nagrodą Rektora Io (2006, 2007, 2011, 2022); tytułem Lekarz Roku 2007 przez magazyn „Rynek Zdrowia”, tytułem „Krakowianina Roku 2007”, Medalem Zacnego Uczynku (2008), Laurem Krakowskie Nagrody 2009 Kultura–Nauka-Media ALIANZ, Orderem Uśmiechu (2011), Medalem im. Jana Robla za działalność bibliofilską (2013), Medalem Gloria Medicinae (2013), „Złotym Logo Polska” za promowanie Polski na świecie (2014), Złotym Laurem Umiejętności i Kompetencji (2015), Nagrodą św. Kamila (2015), Honorowym Tytułem „Miłosierny Samarytanin” (2015), Nagrodą „Lider Ochrony Zdrowia (2015), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2015), Medalem Honorowego Małopolanina (2015), Nagrodą Naukową PAU im. Mikołaja Kopernika i fundacji Rady Miasta Krakowa (2015), Nagrodą Specjalną „Perła Medycyny” (2015), medalem Komisji Edukacji Narodowej (2021). Wyróżniony tytułem: Lider Rynku Zdrowia (2016), „Zasłużony dla Miasta Proszowice” (2016),” Kawaler „Piwnicznego Orderu Złotego Runa” (Piwnicy pod Baranami, 2017), Ambasador Kongresów Polskich: (2017), Honorowy Obywatela Stołecznego, Królewskiego M. Krakowa (2018). W 2022 r. uhonorowany najwyższym wyróżnieniem Uniwersytetu Jagiellońskiego Złotym Medalem Plus Ratio Quam Vis.
Członek licznych stowarzyszeń naukowych krajowych i zagranicznych. Od 2014 r. przewodniczący Komisji Historii i Filozofii Medycyny O/PAN w Krakowie, członek zarządu Klubu Kardiochirurgów Polskich. Prowadzi Klub Dyskusyjny O. Izby Lekarskiej w Krakowie.
W 2011 r. zespół Kliniki prof. J. Skalskiego został uhonorowany nagrodą im. Prof. Zbigniewa Religii za najlepszą pracę naukową z zakresu kardiochirurgii. W 2010 roku Klinika została uznana jako najlepsza w plebiscycie ośrodków kardiochirurgii dziecięcej i otrzymała Dyplom i Nagrodę tygodnika „Newsweek” za zajęcie I miejsca w Polsce. Dwukrotnie, w latach 2013 oraz 2017, Klinikę Kardiochirurgii Dziecięcej w Krakowie wyróżniano „Złotym Skalpelem” przyznawanym przez Redakcję „Pulsu Medycyny”.
Od 2008 r. jest założycielem i prezesem Fundacji Schola cordis – wspierania kardiochirurgii dziecięcej; od 2006 roku jest członkiem Rady Naukowej Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii im. Prof. Z. Religi w Zabrzu. Od 1990 roku należy do Lions Club o. Kraków Śródmieście; od r. 2008 należy do Kapituły Fundacji im. Agaty Mróz-Olszewskiej w Katowicach, od 2013 r. do Kapituły „Gloria Medicine”, od 2012 do Kapituły Stowarzyszenia Miłosiernego Samarytanina ustanowionej przez Wolontariat Św. Eliasza.
Od 2009 roku organizował szereg charytatywnych koncertów na rzecz Kliniki Kardiochirurgii Dziecięcej w Krakowie. W koncertach występowali znakomici artyści, m.in. muzycy z orkiestry Filharmoników Wieleńskich, orkiestra z Salzburga, znani soliści z Polski i innych krajów. Łącznie odbyło się 11 koncertów. Współorganizuje w Krakowie biegi charytatywne, z których dochód przeznaczany jest na zakupy sprzętu medycznego: półmaratony „Marzanny – dla Małych Serc”, „Biegi Niepodległości – dla Małych Serc”, „Biegi Sylwestrowe”. Kilkakrotnie współorganizował charytatywne koncerty „Kolędy do Nieba”, z których dochód również przeznaczony był na doposażenie Kliniki w sprzęt medyczny.